Gerrit en Cobie van der Meulen

Op dinsdagavond, 8 november 2005 zit ik bij de familie van der Meulen in de Sieger van der Laanstraat 79 aan de tafel. Kort na mijn binnenkomst gaat de telefoon en licht een lamp op (Cobie is slechthorend). De jongste zoon René hangt aan de lijn. Moeder zegt tegen hem: "Meester Tjeerdsma is op huisbezoek. Niet over je vorderingen te praten, maar voor een interview". René is één van de drie kinderen, die bij mij op De Kempenaer hebben gezeten. Waarom dit gesprek voor IN DE SCHIJNWERPER? Op 1 januari 2006 is het 25 jaar geleden, dat Gerrit en Cobie voor zichzelf zijn begonnen.

Wie is Coby

Cobie was 16 jaar toen ze vanuit Gelderland in Drachten aan de slag ging. Ze ging daar de opleiding Zwakzinnigenzorg (Z-opleiding) volgen. Het was hard werken in Maartenswouden. Soms 21 dagen achter elkaar. Dat werk heeft ze 3 jaar gedaan. Daarna ging ze bij de Gezinszorg werken. Na de geboorte van haar dochter Carla is ze gestopt. Cobie had al het LEAO-diploma en heeft na haar huwelijk het Middenstandsdiploma behaald. Omdat ze graag mocht leren, wilde ze weer een studie volgen. Maar die studie moest wel een doel hebben. En ze wilde wat met mensen "doen".

Een eigen bedrijf gestart

Haar voorkeur ging uit naar het beroep van pedicure.En op 1 januari 1981 is ze daarmee begonnen. Aanvankelijk ontving ze de klanten in de achterkamer. Nadat de vliering verbouwd was en daar de drie kinderen konden slapen, werd de babykamer ingericht als werkplek pedicure. Ze werkte, als de kinderen naar school waren. Verder was ze altijd thuis. Nu behandelt ze de klanten op 3 ochtenden in de week. Eén morgen is ze ambulant. Dan zoekt ze vooral de bewoners in de zorgcentra op: Marijke Hiem, Coorhertstate, Mariënbosch en Heremastate en anderen, die niet bij haar thuis kunnen komen. "Mensen, die wel op de Dracht lopen, kunnen ook bij mij thuis komen". Ze houdt niet van smoezen.

Maandagsavonds ontvangt zij klanten, die overdag moeten werken, of geen tijd hebben. Tijdens de behandelingen krijgt ze vaak heel persoonlijke verhalen te horen. En die kunnen soms erg emotioneel zijn. "In mijn tas heb ik papieren zakdoekjes voor het geval dat". Cobie speelt vaak de rol van maatschappelijk werkster. Ze heeft heel veel vaste klanten. Sommigen zijn 25 jaar klant. Cobie laat zich nog geregeld bijscholen en volgt diverse cursussen. Zij is nu bevoegd om de voeten van mensen, die suikerziekte hebben, te behandelen. Zij werkt voor het ziekenfonds, zodat die behandelingen vergoed worden.

Wie is Gerrit

Gerrit is in Stobbegat geboren en ging naar de Ambachtsschool. Hij volgde daar de opleiding voor schilder. En daarvoor is Gerrit cum laude geslaagd. In de lange zomervakantie werkte hij 4 van de 5 weken als vakantiehulp bij een schildersbedrijf in Joure. "Er moest geld verdiend worden". En die werd ook zijn eerste baas. Toen zijn diensttijd erop zat en hij zijn kleding had ingeleverd, reisde hij met de trein naar Heerenveen. Voordat hij naar huis ging, stapte Gerrit bij schildersbedrijf Bakker aan het Breedpad binnen. "Ik bin skilder" zei Gerrit. "Wat kinst"? "Ik kin fan alles". "Dan kinst moarn wol begjinne". 9 jaar heeft hij daar gewerkt. Gerrit was op het laatst voorman-schilder: een functie tussen de baas en het personeel. Toen hij wegging zei zijn baas: "Als het niet lukt, kom je maar weer terug".

Gerrit wilde wat anders doen.

Bij Tjaarda werd een onderhoudsman gevraagd. Maar na een jaar moest hij wegens bezuinigingen en reorganisatie weer weg. Gerrit besloot een eigen zaak te beginnen. De heer Bert Oosting wenste hem het volgende toe: "Ik hoop, dat het goed met je gaat en dat je succes hebt. Ik begin nu ook voor mezelf". De eerste klussen waren; vloerbedekking leggen en 3 pannen op het dak van een huis in Jubbega vervangen. "Als je een huis schildert, kom je van alles tegen: windveren en ramen vervangen, enz. Meestal volgt dan de opdracht om het gehele huis te schilderen". "Wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd". In de beginjaren pakte hij alles aan: gootsteen ontstoppen, enz. enz.

Gerrit doet nu alleen nog schilder- en behangwerk. Schilderen is seizoenwerk. Na 15 oktober kan er eigenlijk niet meer buiten gewerkt worden. Hij doet dan binnenklusjes. Ondertussen krijg ik een "bijscholing": Met de kwast kun je de verf beter aanbrengen. Je krijgt dan een betere hechting en verdeling van de verf. Met de roller leg je de verf erop. In de zomermaanden luistert Gerrit veel naar Piet Paulusma. Hij is een boerenzoon en heeft geleerd om zelf ook naar de lucht te kijken. "Eén bui kan het hele werk verpesten". Gerrit heeft geen opvolger. René heeft wel het schildersdiploma , maar hij heeft gekozen voor een baan in het onderwijs.

Gezamelijke bedrijvigheid.

Het opstarten van een eigen bedrijf is geen gemakkelijke klus. In de beginjaren hebben Cobie en Gerrit veel steun gehad van buurvrouw Duisenberg, de moeder van Wim. "Probeer het maar". Mevrouw Duisenberg vond het prachtig, dat ze die stap durfden te wagen. Ze stimuleerde de van der Meulens geweldig. Ze heeft Gerrit en Cobie veel klanten bezorgd. Ze was lid van de bridgeclub en had een groot netwerk om zich heen. Het was een fantastische buurvrouw met een hele grote "kruiwagen". Alle moeilijkheden kon je met haar bespreken. "Ze was voor ons een tweede moeder". Op de wandkast staat een grote foto van haar. "Ze is al 20 jaar bij ons", zei Cobie.

Gerrit en Cobie werken 4 dagen per week. Woensdags is het "Opa en Oma dag". Dan passen ze op 2 kleinkinderen. Een mooie onderbreking. Vrijdagsavonds wordt de werkweek afgesloten. Cobie doet dan de boekhouding voor beide ondernemingen. In het weekend wordt er veel gesport: wandelen, hardlopen, fietsen, mountain-biken, schaatsen. Ze doen/deden mee aan Triatlons en Duatlons (10 km lopen, 40 km fietsen en 5 km lopen). Cobie heeft 2x de marathon van Rotterdam gelopen en haar grote wens is om nog eens aan de marathon van New York mee te doen. Gerrit heeft echter vliegangst.

We waren nog lang niet uitgepraat. Doch de lamp in de serre was uitgegaan en de thermostaat van de verwarming was omlaag gegaan. Dit "huisbezoek" samenvattend: "Gerrit en Cobie zijn hardwerkende mensen, die in 25 jaar een groot klantenbestand door vakmanschap hebben opgebouwd". Van harte gefeliciteerd.

Cees Tjeerdsma.

Bron: Verhalenbundel van Cees Tjeerdsma - In de schijnwerper