Postduivenvereniging De Snelvliegers-2005

Het gebeurt niet zo vaak, dat de deur van het clubhuis van de Postduivenvereniging "De Snelvliegers" open is. Het gebouw staat op het sportveldje tegenover De Letterbeam en naast de sporthal De Telle. Een bestuurslid was aanwezig om diverse klusjes te doen. Maar voor een vraaggesprek moest ik bij een ander zijn. En die andere vond ik in de Gemeentegids. Onder de kop Dierenhoudersverenigingen staan 4 postduivenverenigingen vermeld, waaronder "De Snelvliegers". De contactpersoon daarvan is de heer J.Kooistra, Van Goghlaan 27. Hij was direct bereid om me te woord te staan. Hij is ook de concoursleider van de afdeling FRIESLAND’96.

Clubgebouw aan de J.P.Engelmanstraat

Sinds 1969 is de helft van het clubgebouw aan de J.P.Engelmanstraat in hun gebruik. De andere helft is van de gemeente. Het was eerder de kantine van de korfbalvereniging Blauw Wit. Je kunt aan de binnenkant van het gebouw nog goed zien, waar de kleedkamers voor de spelers en de scheidsrechters waren. Sommige wanden zijn gesloopt; de gele tegels zijn nog goed zichtbaar. In de kantine worden de vergaderingen en andere bijeenkomsten gehouden. Ook de inkorvingsboxen staan daar opgesteld. Bovendien is het een "praathuis". In de winter bezoeken de leden de tentoonstellingen en de beurzen. De buitenkant ziet er erg slordig uit. Te zijner tijd gaat het tegen de vlakte. Tegelijk met De Telle? Het is nu nog niet bekend, waar de nieuwe huisvesting van de club komt.

J.Kooistra verteld

Bij de heer Kooistra thuisstond de tv aan met de NOS-teletekst pagina 436 op het scherm. Vanmorgen heeft hij het al druk gehad. Om 6 uur had hij al uit het slaapkamerraam gekeken, hoe het weer er uit zag. De oefenvlucht van jonge duiven (die zijn dit jaar geboren) uit Deventer was zaterdag niet door gegaan, wegens het slechte weer. Die uitgestelde vlucht vond nu vandaag plaats. Het was vanmorgen ook weer de vraag, of ze wel gelost konden worden. Want ook nu waren de weersomstandigheden niet geweldig. Kooistra, hij is verantwoordelijk voor de lossing, had nog telefonisch contact gehad met Meteo-consult. Er was een regengebied onderweg, maar dat zou Deventer niet bereiken. De buien verbrokkelden.

Voordat Kooistra (verantwoordelijk voor alle vluchten van de afdeling Friesland ’96!!) het sein gaf om te lossen, had hij ook nog een laatste overleg met de verzorger van het duivenvervoer de heer J. van der Weg. Deze weet hoe de weersgesteldheid ter plekke is. Kooistra weet de laatste weersberichten van de route naar huis. Omdat alles oké was, gaf hij het sein om te lossen. (Hij is al vanaf 1987 concoursleider.) In 2 groepen van elk 5.000 werden de 10.000 duiven losgelaten. Op de tv kon je lezen, dat de duiven om 08.10 uur gelost zijn.

Tijdstip van lossingen worden bovendien bekend gemaakt via Nieuws TV-teletekst pagina 265 en op antwoordapparaten. Voorheen hoorde je de postduivenberichten op de radio: de vertrektijd en de weersomstandigheden. Dat gebeurde zondags in het programma "Weer of geen weer" om 09.03 uur. De afstand is vandaag 80 km, zodat de eerste duiven om kwart over 9 binnen kunnen zijn. Ze hebben tegenwind.

Voorbereiding voor de vlucht

De avond daarvoor waren de duiven bij het clubhuis ingekorfd. De vogels werden in manden van 90 bij 90 cm geplaatst: 30 stuks. Op langere afstanden en op meerdaagse vluchten gelden andere getallen: maximaal 28 en 25 stuks per box. Alles gaat via het wedstrijdreglement. Als de speciale duivenvrachtauto (met een goede airconditioning) langs komt, worden ook de duiven van de andere verenigingen ingeladen. Vaste vervoerder van de postduiven is de firma Vlasman van Stiens. Behalve de chauffeur zit er ook een begeleider op de auto.Die heet convoyeur. Hij houdt toezicht op het vervoer van de duiven en doet de verzorging: water en eten.

De heer Kooistra had op deze vlucht geen jonge duiven in de koers. Hette de Vries, Oudeschoot, wel. En daar zijn we snel naar toe gereden. De eerste duiven zaten al weer in het hok. 31 duiven had hij voor deze eerste officiële trainingsvlucht ingeschreven. Hette, die al 25 jaar lid van de duivenvereniging is, had ze daarvoor al laten oefenen door ze met de auto ergens naar toe te brengen. De afstand werd steeds langer gemaakt. Dat zijn midweekse trainingsvluchten. Deze vogels hadden 10, 20 en 30 km in de "vleugels".

Binnenkomst van de duiven

De binnenkomst van de duiven was voor mij een belevenis. Je kunt het vergelijken met de aankomsten op Schiphol. Plotseling zag je een stipje en in een prachtige glijvlucht kwamen ze naar beneden. Hette lokte ze met een bakje met voer en een fluittoon van de nok van de schuur naar de vliegplank voor het hok om ze zo in het hok te krijgen. Hij wist precies, welke er binnen waren. Volgens mij lijken ze allemaal op elkaar, maar hij "kent" ze allemaal. Hij zag direct, dat er een "verdwaalde" duif tussen zat. Deze werd door hem gevangen en in een apart hok gezet. Als de duif weer voldoende krachten heeft verzameld, dan laat hij hem weer los.

Hette zijn duiven zijn vanmorgen allemaal weer thuis gekomen. Hij ging de duiven tellen, door het voer in een lange voederbak te doen. Aan de hand van het aantal omhoog staande staarten, wist hij, hoeveel het er waren. Hette zijn vogels hebben 2 ringen om. Een met het nummer van de duif en een ring met een chip. Zodra de duif op de plaat neerstrijkt, wordt hij/zij al door de computer geklokt.

Voorheen moest eerst de duif gepakt worden, rubber ring er af trekken, om daarna nog naar een verzamelpunt te fietsen. Nu hebben de leden een klok thuis staan. 8 van de 20 leden hebben hun duiven van een chipring voorzien. De anderen gebruiken nog de rubber ringetjes, die slechts eenmaal gebruikt kunnen worden.

Belangrijke zaken

Het vluchtseizoen duurt van 1 april tot half september. In die periode worden zo’n 30 vluchten georganiseerd: oefenvluchten en in het weekend prijsvluchten. Le Mans (680 km) is de langste afstand. De verste reis voor de jonge duiven is vanuit Noord-Frankrijk. De windrichting heeft grote invloed op de prestaties van de duiven. Clubs in het westen en oosten van Friesland hebben voordeel van de wind. Heerenveen ligt ongunstig, want er staat niet zo vaak een zuiden- of een noordenwind.

Om de duiven te motiveren om snel(ler) naar huis te vliegen, worden de duiven en de doffers de hele week apart gehouden. Vrijdags voor het inkorven komt het vrouwtje bij het mannetje in het hok. En zij blijft daar in zitten. Na de lossing wil de doffer zo snel mogelijk weer naar huis, want "it wyfke sit te wachtsjen". De contributie bedraagt 45 Euro (all-in) per jaar. De duivenmelker bepaalt zelf, hoe duur hij zijn sport wil maken. Laat hij veel duiven meevliegen, dan bepaalt de vrachtprijs zijn onkosten. Vb. Deventer 25 Eurocent per duif, Le Mans 66 Eurocent en St.Vincent (een meerdaagse tocht) 2,25 Euro. Aan het eind van de ochtend werd Kooistra gebeld. De duivenauto stond voor het clubgebouw. De lege boxen moesten uitgeladen worden. Hette was ondertussen al weer op weg naar zijn klus in Grou.

Het was voor mij een interessante morgen. En over de te winnen prijzen hebben we het niet eens gehad.

Cees Tjeerdsma.

Bron: Verhalenbundel van Cees Tjeerdsma - In de schijnwerper